REF: Sudarmā
DAY ONE Monday 30 SEPTEMBER 2024 AEST
CLAIMER: THE CONTENT OF THIS POST ARE MY ORIGINAL INSIGHTS. THEY HAVE NOT YET BEEN VERIFIED OR PROVEN PROFESSIONALLY.
REFERENCES:
lzerobzero Data Dictionary for definition of prayer as I understand.
lzerobzero omniverse for a read of my thoughts on an alternate model for physics.
Precision drifting towards significant Precession
UNDER DEVELOPMENT EXPECTED RELEASE DATE OF 2 OCT 2024 MISSED DUE TO OTHER PRIORITIES - meanwhile, you can scroll down to the last section and enjoy my poetry…
In the making…
Notes from behind the scene for context
I have been enamoured by physics ever since I studied the life and contributions of Einstein in my eighth grade, at Government Girls High School, Palani. I can vividly recollect the day our Tamil teacher, Srimathi Devaki read out sections of the non-detail text which was a compendium of biographies of eminent scientists, and its hard to pass by Einstein, my self in my grey pavadai-davani, with the pavadai brimming with prints white blossoms to perhaps match the load on my Head & Shoulders softened loose plait, loosing my all to wanting to be a Physicist when I grew-up- the only conflicting factor was my not-dissimilar experience in my English class the previous year, when my English teacher Srimathi Rajam taught us the meaning of Tagore’s Where the world is without fear, and knowledge is free, … in that heaven of freedom, my father, let my country awake, from Gitanjali, wanting to be poet when I grew up, worthy of a Nobel prize, a bench mark my mother Srimathi Danalakshmi Bhavani Padmanaba(by the way, to date I don’t understand the rationale behind her Sir name, a simple Ramachandran would have made our lives so much easier on so many occasions) had somewhat interested my brother and myself in. After Einstein, unable to choose between poetry and physics, I settled to aspire for two Nobel prizes. But then I grew up, learning the joy of resolving conflicting models in physics and the joy of writing poetry is so fulfilling that the only attraction in Oslo is their strawberry ice-cream stalls on the fore courts of the The Norwegian Opera and Ballet house. But then I digress, suffice to say, once you starts seeing things as a physicist, it narrows your canvas for every other aspect of your life to be root caused in physics, requiring you to come up with solutions that doesn’t contradict the law of causality.
We as humans have arrived today at a place in space for no fault of ours; even the most reasonable amongst us have unwittingly succumbed to the influence of centuries of adversities binding us to causes we, perhaps, no longer understand in a way that we can find solutions that would give us so much as some temporary respite. Many have lost their lands, livelihoods, and lives fighting for causes they may barely understand if held to account and many time more many are fighting to find ways to restore the lands, lives and livelihoods of those who have lost them. The issues are so complex that To BE COMPLETED
Winding down
A set of poems I wrote in my mother tongue Tamil, as an adaptation of Mahabaratham to provide a non-confrontational forum for self reflection on the concepts socialised in the section, Precision drifting towards significant precession.
Note, Mahabaratham, by the way is an idikasam or epic, in 100, 000 sanskrit verses that have stood the times of some five millenniums. While the core messages in the epic, such as unwavering trust in the appropriate treatment of one’s loved ones by one’s friends(eg. “எடுக்கவோ கோர்க்கவோ”) , the adherence to rules upon commitment to play, the limitations of the scope of the administrators, even when the atrocities are blatantly obvious, the usefulness of a personal deity to seek respite when all else fails (Droupathi vasthra haranam), the atrocities and momentum of war wiping out the conquered and the conquerors alike, the limitations and virtues of swadarmam( Bagavat Geetha), the checklist of attributes for a human worthy of worship(Vishnu Sahasranamam) and so on are indeed timeless; there are, however several concepts or solutions that are unacceptable to myself based on my own life experience, understanding of the human nature as a manifestation of physics with their attributes at birth spinning precisely anchored on what they inherited at birth, with the onset of precession as they grow absorbing or rejecting the influences throughout their lives. I have thus adapted the main story line to acceptable expectations of the current decade as I see and written twenty six verses compiled into eight songs in carnatic concert format that appeals to me, setting it in Madurai district, Tamil Nadu, home to my home town Palani, of my child hood years. I have also titled it as தமிழ் கண்டதோர் வைகை, meaning, One of the edge of the hand that the ever youthful langugage Tamil saw, the edge of the hand being mine, that I poured all of me to the tip of my fingers as I wrote the poetry, one of the because, there are still many poets who write from their heart pouring their lot to paper, even in the days where AI/ML/NL augmentation claims creativity by stripping bits and pieces of others writing handled/trained to some shape or form.
தமிழ் கண்டதோர் வைகை in raagam bairavi
(Note, to me Bairavi is a state of mind, enabling me with the play of intent allowed with in the structure, grandeur and syllables of one of the most beautiful ragams in carnatic music, Bairavi. eg. bala gopalam, by Sri Muthuswamy Deekshadir, yaro ivar yaro by Arunachala Kavi, Amba Kamakshi by Shyama Shasthri, koluvaiyunnade kodandapani and upacharamu by Sri Thyagarajar; its one of my favourite ragams as the scope is immense, and hence I have chosen it for the first piece where Druapathi commits to correct without harming any human in adherence to truthfulness and fairness, making history, bringing her all to the fore, all that she inherited from her cultural lineage passed on through her mother tongue - I have used Tamizh, clearly having very little knowledge of sanskrit)
1.Droupathi sabatham - pada varnam
pallavi
வைகையில் காலூன்றி வரலாறு படைப்பேன்
anupallavi
கொய்கையில் எனதன்றி பிறர்பொருட்கு குறைவின்றி
mukthayiswaram ?
வைகையில் காலூன்றி வரலாறு படைப்பேன்
உய்கையில் பயனின்றி உவப்பதென்பதன்றி
துய்கையில் மேலொன்றி தூய்மைக்கு இடரின்றி
வைகையில் காலூன்றி வரலாறு படைப்பேன்
உண்மைக்கு புறம்பன்றி வரலாறு படைப்பேன்
charanam
1.உயிரெதற்கும் வதையின்றி
உண்மைக்கு புறம்பன்றி வரலாறு படைப்பேன்
2. செய்கையில் பிழையின்றி செய்வோர்க்கும் தடையின்றி
உண்மைக்கு புறம்பன்றி வரலாறு படைப்பேன்
3. எய்கையில் தவறின்றி எற்றுணையும் ஐயமின்றி
பெய்கையில் விதயூன்றி பிரபோதில் வேரூன்றி
உண்மைக்கு புறம்பன்றி வரலாறு படைப்பேன்
4. தோய்மதுவில் மனமின்றி தோகையர் தம் நிழலூன்றி
சேய் கையில் கலையூன்றி செந்தமிழே சிறப்பென்று
உண்மைக்கு புறம்பன்றி வரலாறு படைப்பேன்
2. Indraprasitham -invocatory piece
pallavi
பளிங்கினை பழிக்கும் எழிலுடைத்தெம் இல்லம்
anupallavi
களங்கமில் அன்பரும் நண்பரும் அரண் எனச்சூழ
பளிங்கினை பழிக்கும் எழிலுடைத்தெம் இல்லம்
charanam
விளங்கும் முன்னோரும் மூத்தோரும் தினம் எமை வாழ்த்த
துலங்கும் இறையோரும் மறையோரும் நிறைந்திருந்தேற்ற
பளிங்கினை பழிக்கும் எழிலுடைத்தெம் இல்லம்
3. Droupathi vasthraharanam - pre-main
pallavi
உரித்த என் துகிலை உடுத்த நினைத்தனையோ
anupallavi
பறித்த பொருட்குவியலில் பொருத்த உடையில்லையோ
உரித்த என் துகிலை உடுத்த நினைத்தனையோ
charanam
சிரித்த சிரிப்பொலியில் மறித்து துவண்ட நீ பின்
தெறித்த ஒலித்திவலையில் உயிர்த்து பிழைத்த நீ
உரித்த என் துகிலை உடுத்த நினைத்தனையோ
4. Yuddam - quick clensing prior to main
pallavi
திருத்திடுக பிழை திருத்திடுக உடன் பிழை திருத்திடுக
charanam
1.மறுத்திடுக படை மறுத்திடுக கொடும் படை மறுத்திடுக
திருத்திடுக பிழை திருத்திடுக உடன் பிழை திருத்திடுக
2.ஒருத்திடுக நிலை ஒருத்திடுக கடும் நிலை ஒருத்திடுக
திருத்திடுக பிழை திருத்திடுக உடன் பிழை திருத்திடுக
3.வெறுத்திடுக முறை வெறுத்திடுக இடும் முறை வெறுத்திடுக
திருத்திடுக பிழை திருத்திடுக உடன் பிழை திருத்திடுக
5. Samarasam - main Sankarabaranam (chavukka kalam)
pallavi
வாழ்வோம் வாழ்வோம் வாழ்வோம்
anupallavi
அன்பில் தோய்ந்து பண்பில் கனிந்து
வாழ்வோம் வாழ்வோம் வாழ்வோம்
charanam
நினைவில் துணிந்து நெஞ்சில் மலர்ந்து
வினையில் தெளிந்து விரைவில் உயர்ந்து
வாழ்வோம் வாழ்வோம் வாழ்வோம்
6. Udanpadu (Treaty)
pallavi
உன்னை பிணைத்தேன் என்னுடன்
உன்னை பிணைத்தேன்
anupallavi
என் கணை தொடுத்த கரங்களால்
உன்னை பிணைத்தேன்
chranam
தென் நிலத்தரும் வடவரும்
பின் அணையெடுத்தும் மடை உடைத்து
உன்னை பிணைத்தேன்
7. படைக்களம் மீட்டல் (post war rescue directive) Thillan
தருணமன்று அழல் பூண்ட எவ்வொருவரையும் கேட்க
தருணம் இன்று சுழலுண்ட ஒவ்வொருவரையும் மீட்க
தருணம் இன்று கழல் பூண்ட இவ்வொருவரையும் சேர்க்க
தருணம் என்றும் நிழல் கண்டு அவ்வொருவரையும் காக்க
8. வாழ்த்து
வைகைக்கு எம் ஐயன் அணையெடுக்க
வையாபுரியோன் கணை தொடுக்க
வைகறை யாமம் விடை கொடுக்க
வையை கரையினில் யாம் களித்திடுவோம்