Winding down

A set of poems I wrote in my mother tongue Tamil, based on inspirations from my favourite philosopher, Sri Adi Sankarar, to provide a non-confrontational forum for self reflection on the concepts socialised in the section, a possible approach towards practicable regulations.

Unlike the epics, Mahabaratham and Ramayanam, I found Sankarar’s messages are just as contemporary in their intent and rationale today as they would have been when he established his philosophy, my own introductions are through the extensive documented explanations of Sri Chandrasekara Sarawathi of Kancheepuram followed by publications of Sankara’s own writings in the form of slogams/verses in Sanskrit along with translations in Tamil by the Sri Ramakrishna madam. Each poem below is an attempt to communicate my understanding of one of my favourite works of Sankarar as annotated, limited by my own life experiences of application of the philosophy with all humility, and I do not make any claims of authority on Sankarar’s work itself, especially given, I barely know the language in which its written, viz., Sanskrit. I have chosen the baratha natya margam format for compiling the poems.

Deivatham

1.Alarippu

- an adaptation of maneesha panchagam, depicting Sankarar's philosophy on racial unity as a dialog between a chandalan and a pandit. There are several discourses available on Maneesha panjagam; I've captured the essence of each verse as I understand through my experiences and insights.

தாம் தித் தாம் ----

தை தத் தை ----

போம் போம் போம் ----

போம் போம் போம் ----

தாம் தித் தாம் ஏன்

தை தத் தை எஎங்கு

தாம் தித் தாம் எவரினை

தை தத் தை அழைத்தனை

போம் போம் போம் ----

போம் போம் போம் ----

தாம் தித் தாம் உயிரிலை உடலினில்

தை தத் தை உடலிலை உயிரினில்

தாம் தித் தாம் எதனினை அழைத்தனை

தை தத் தை ----

போம் போம் போம் ----

போம் ---- போம் ----

தாம் தித் தாம் ஆற்றிலும் ஒளிரிடும்

தை தத் தை சேற்றிலும் ஒளிரிடும்

தாம் தித் தாம் ஒளியும் நீரும் உவந்து

தை தத் தை ----

போம் போம் ---- ----

போம் ---- போம் ----

தாம் தித் தாம் உடலிலுணர்ந்திடும்

தை தத் தை உயிரிலுணர்ந்திடும்

தாம் தித் தாம் உடலுமுயிறுமிணைந்து

தை தத் தை ----

போம் ---- ---- ----

போம் ---- போம் ----

தாம் தித் தாம் உயிரிலுலகையும்

தை தத் தை உலகிலுயிரையும்

தாம் தித் தாம் சமைந்த பின்னேதுலகு

தை தத் தை ----

போம் ---- ---- ----

---- ---- போம் ----

தாம் தித் தாம் உடல் சார்ந்து, பின்

தை தத் தை உயிர் சார்ந்து

தாம் தித் தாம் சுழலுமிவுலகு

தை தத் தை ----

போம் ---- ---- ----

---- ---- ---- ----

தாம் தித் தாம் அன்பிற் சுழல்வதுலகு

தை தத் தை அன்பின் வழியத்துயிர்

தாம் தித் தாம் அன்பில் உவப்படுதல்

தை தத் தை எதனினை அழைத்தனை

---- ---- ---- ----

---- ---- ---- ----

2. Jathiswram

- an adaptation of Baja govindam, depicting Sankarar's philosophy that if you don't experince bakthi in your youth, no acrobatics(dukrunkaranam) can help you when you are old and frail to find the daivam who resides in the depths of your heart.

I use the single note மா (in a ragam for which ma is the jeeva swaram) to find it as the first note of every avarthanam in pallavi, with exploration of the ragam without the jeeva swaram in anu pallavi and explore the essential phrases of the ragam in every avarthanam ending ever so softly in மா, the aksharam which is the siva manthram.

pallavi:

மா || மா ||

மா || மா ||

anu pallavi:

|| ||

|| ||

charanam:

மா|| மா||

மா|| மா||

மா|| மா||

மா|| மா||

3. Sabdam

TBD

4. Varnam

An adaptation of dasa slokeesthu, concluding my insights applying my yet to be proven theory of Omniverse, that every entity is reliant on its inherent nature to disperse, containing expanding space as it finds the least path of resistance in a perpetual motion.

pallavi

எண்ணப்பேழையில் உறைவீர் என் ஐயனே எம் அன்னையுடன் என்

எண்ணப்பேழையில் உறைவீர்

anupallavi

கண்டம் கறுத்திடாமல், உமிழீர் உண்ணீரென்ற உமையுடன் என்

எண்ணப்பேழையில் உறைவீர்

muthayi swaram

TBD

charanam

அறிதற்கு பிறிதொன்றுமில்லை அறிந்தும் ஒரு பயனுமில்லை

5. Padam

- an adaptation of Sivanadalahari depicting Sankarar's reflections on his initmacy with Siva and internalisation of the attributes of Siva as the ultimate expression of bakthi.

The padam, playfully asks Siva to come and unite with the devotee(as she is too busy with her life and its demands) as opposed to the traditional worship where the devotee seeks to unite with the deity.

She goes on to acknowledge that she, like a little calf ran to him for refuge, and having done so, has now grown in resilience.

She further gives him an ultimatum- you better come and unite with me right away; in case you procrastinate saying you'd come tomorrow, I'd say good-for you and walk away (becasue I won't have time for you tomorrow because I'll be too busy spreading my time with my many loved ones).

ஒன்றர கலந்திடுவீர் என் ஐயனே

கன்றென நினை அண்டி கொம்புண்ட என்னுடன் (ஒன்றர)

இன்றன்று நாளையென்றெண்ணுவீராயின்

நன்றென்று நான் நடப்பேன் ஆதலால் என்னுடன் (ஒன்றர)

6. Thillana

- an adaptation of Soundaryalahari depicting Sankarar's reflections on the beauty of Parvathi. There is a slogam where he describes the beauty of her neck with three fine folds, I use it to symbolise the beauty of he voice, an expression of a her inseperable identity, personifying all other faculties. I ascribe the reason for the beauty of fine fold lines on her neck to the abundance of joy that springs from her as she tilts her head ever so lightly at the weight of the thirumangalyam that her lord adorned her with. You can say, my personal deity being Siva, I found a way to ascribe her beauty to Siva's act of adorning her with her mangalyam !

பூட்டிய மாங்கல்யம் தழைத்த சிரத்தினால், என் ஐயனே, நீர்

பூட்டிய மாங்கல்யம் தழைத்த சிரத்தினால்

பாட்டிலும் இனிய மொழியினால் ஆயினள், என் ஐயனே, நீர்

7.Mangalam (concluding well wishes)

An adaptation of ganesa pancha rathnam, concluding my insights applying my yet to be proven theory of Omniverse, that the cosmos can not implode, because it doesn’t have a center; i.e., every point in the cosmos has the potential for creating a hole for creating one or more new entities capable of expansion in its own right; invoking Ganesha in line with my cultural lineage, as a symbol, to get the rest of the cosmos to do its bit while the new enterprise expanded.

மங்களம் எங்கு காணினும்

மங்களம் எங்கும் நின்று கேட்பினும்

மங்களம் எங்கெங்கும் சென்று உரைப்பினும்

மங்களம் எங்கும் என்றும் மாந்தர் அனைவர்க்கும்

மங்களம் மங்களம் மங்களம்